"Want wat zijn de doelen die de politieke economie zich stelt? Ze wil een groei van enerzijds de bevolking en anderzijds de middelen van bestaan, en dat dan tegelijkertijd en in een goede wisselwerking. Wat ze wil? Ze wil dat de concurrentie tussen de staten op een behoorlijk, passende en altijd succesrijke manier in stand blijft."[1]
De Kunst- en Regentlaan (1821), tussen het Koninklijk Paleis en de Europese Wijk, mei 2025.
De Kunst- en Regentlaan (1821), mei 2025.
De Kunst- en Regentlaan (1821), en de hoofdzetel van ING België en de Groupe Bruxelles Lambert (1960), mei 2025.
"The Belgian nation-building project entailed the centralization of sociopolitical and economic power in the capital. [....] Belgian finance capital was a crucial actor in, and vehicle for, the centralization of political-economic relations in the capital city, the main holding in that regard being the Société Générale (henceforth SG). In the decade after the national revolution of 1830, SG symbolically 'Belgicized' by emphasizing tirelessly the inseparable nature of its own interests and those of the new Belgian nation and by participating in the establishment of coal-mining and steel-producing companies in Wallonia, thus financing the industrialization of Belgium. Belgian industrialization was mainly controlled by an economic elite residing in Brussels, as SG's leading circles were predominantly drawn from the wealthiest Francophone Brussels families, which effectively represented the Belgian bourgeoisie. The close articulation of SG's interests and strategies with the new Belgian state were reflected in the privileged access it enjoyed to the royal family, itself an important shareholder of SG. Its many directors also occupied important political mandates at the local and national level."[2]
De Hertogsstraat (1776), nabij het Paleizenplein en het Warandepark, mei 2025.
Het Warandepark (~1776) met op de achtergrond de Financietoren (1982 (2008)) en de Astrotoren (1976 (2016)), mei 2025.
"Wat de politieke economie ontdekt, dat zijn niet de natuurlijke rechten die er al waren voordat de gouvernementaliteit werd uitegoefend, maar dat is een bepaalde natuurlijkheid die eigen is aan de bestuurspraktijk zelf. [....] Met de komst van de politieke economie kantelt het begrip 'natuur'. Voor de economie is de natuur niet een apart en oorspronkelijk gebied waar de macht geen greep op zou mogen krijgen om te voorkomen dat het een onwettige macht wordt. De natuur is aanwezig onder, dwars door en tot in de uitoefening van de gouvernementaliteit. De natuur is haar onontbeerlijke onderhuid. [....] Er zal dus sprake zijn van succes of mislukking, en succes of mislukking verdringt in die tijd de wettigheid of onwettigheid als criterium voor het bestuurlijke handelen. Wettigheid wordt dus vervangen door succes."[3]
Het Paleizenplein (1776) en het Warandepark, mei 2025.
Het Koninklijk Paleis (1826) en het Paleizenplein, waar een evenement plaatsvindt, mei 2025.
De Lebeaustraat, met burgerhuizen (~1890-~1900) en het gesloopte voormalige RTT-gebouw (1954) en op de achtergrond de Zaveltoren (1968), mei 2025.
Zicht op de Hooikaai (1639, demping 1910), met op de achtergrond de het Manhattan Center (1972 (2020)) en de Belfius-hoofdzetel (2006), mei 2025.
Sainctelette, met het gebouwenpaar waarvan de dichtstbijzijnde de CSEM (Conseil supérieur de l'éducation aux médias) (1994?) huisvest, en de verste de AWEX (Agence wallonne à l'Exportation et aux Investissements étrangers) (1994?), en erachter de KBC-hoofdzetel (1995), mei 2025.
Sainctelette, met het Kaaitheater (1931) en op de achtergrond AWEX (Agence wallonne à l'Exportation et aux Investissements étrangers) (1994?) en de KBC-hoofdzetel (1995), april 2025.
Het Kanaal Antwerpen-Brussel-Charleroi (1561/1832) en de gerenoveerde sociale woningen van de Brunfauttoren (1965 (2024)), mei 2025.
"The Provinces are only allowed to look at Paris through the Versailles camera obscura."[4]
Het kanaal Antwerpen-Brussel-Charleroi, de Henegouwenkaai wordt gestabiliseerd, april 2025.
Zicht op de Noordwijk vanaf de Stoombotenkaai, april 2025.
"De globe is in de handen van diegenen die hem weten te gebruiken de ware icoon van de bevaarbaar geworden aardbol; sterker nog, hij is het beeld van de geldstromen die vanuit de toekomst naar het heden vloeien. Je zou hem zelfs kunnen zien als een occult uurwerk dat in het teken van verre eilanden en vreemde continenten de uren van de winst aangeeft. De moderne globe beproefde zijn geluk als kansuurwerk voor een gemeenschap van langeafstandsondernemers en risicodragers, die op de kusten van andere werelden vandaag al hun rijkdom van morgen zagen liggen."[5]
Foto's genomen te Brussel, april en mei 2025.
Voetnoten